Płyta główna
- najważniejsza płyta drukowana urządzenia elektronicznego, na której montuje się najważniejsze elementy urządzenia, umożliwiająca komunikację wszystkim pozostałym komponentom i modułom.
W komputerze na płycie głównej znajdują się procesor/y, pamięć operacyjna lub gniazda do zainstalowania tych urządzeń oraz gniazda do zainstalowania dodatkowych płyt zwanych kartami rozszerzającymi (np. PCI), urządzeń składujących (dyski twarde, napędy optyczne itp.) i zasilacza. W niektórych konstrukcjach także innych urządzeń zewnętrznych (port szeregowy, port równoległy, USB, złącze klawiatury, złącze myszy).
Koncepcję zbudowania komputera osobistego wyposażonego tylko w minimum potrzebnych urządzeń zmontowanych na jednej płycie drukowanej oraz gniazd do których podłącza się dodatkowe urządzenia zapoczątkowała firma IBM wprowadzając komputer osobisty, zwany też PC.
W najczęściej stosowanych konfiguracjach większość urządzeń obecnych na płycie głównej zgrupowana jest w tzw. mostku północnym oraz południowym lub zintegrowana układzie MCP.
Mostek północy/układ MCP jest połączony z procesorem za pomocą magistrali FSB lub Hyper Transport. W nowszych rozwiązaniach układ ten zawiera podstawowy kontroler PCIe (lub w starszych rozwiązaniach AGP) służący najczęściej do podłączenia urządzeń z rodzaju kart graficznych (także zintegrowanych) ale też wszelkich urządzeń wymieniających z procesorem i/lub pamięcią duże ilości danych (bardzo często zintegrowane karty sieciowe).
Mostek południowy (jeśli występuje) jest podłączony do mostka północnego za pomocą magistrali (na przykład FSB) albo połączeniem typu PTP jak Hyper Transport. Zawiera drugi kontroler PCIe, kontrolery SATA, PATA, USB, zintegrowany kontroler dźwięku (np. AC97, kontrolery Ethernetu, etc... Jeśli na płycie głownej występuje tylko jeden układ, to najczęściej wszystkie funkcje mostka południowego i północnego są w nim zintegrowane.
Poza w/w na płycie głównej zawsze jest umieszczony układ BIOSu wraz z modułem RTC oraz moduł podtrzymania zegara czasu rzeczywistego.